Πέμπτη 23 Δεκεμβρίου 2010

ΜΙΑ ΖΕΣΤΗ ΑΓΚΑΛΙΑ

Καλύτερα δεν θα μπορούσε να είναι. Άφησα τα προετοιμασμένα χειρόγραφα στην άκρη. Τα ζεστά βλέμματα που με αγκάλιαζαν, τα χείλη που χαμογελούσαν, τα πρόσωπα που πλημμύριζαν συγκίνηση, έγιναν χέρια, αγκαλιές, που με έκλεισαν μέσα τους με φροντίδα και τρυφερότητα.

Όλοι κι ο καθένας ξεχωριστά, συγγενείς, φίλοι και γνωστοί, συνάδελφοι και συνμπλόγκερς, ακόμα και πελάτες που βρέθηκαν τυχαία κι έμειναν, όλοι, ο καθένας με τον τρόπο του κι όλοι μαζί με την καρδιά τους, συνέβαλαν στο να δημιουργηθεί χτες το βράδυ μια ατμόσφαιρα τόσο ζεστή, ώστε τα τυποποιημένα λόγια αχρηστεύτηκαν. Μίλησαν τα μάτια κι οι καρδιές κι ήταν τα λόγια αυθόρμητα, φορτισμένα με συναισθήματα, φορτωμένα με επίθετα και υπερθετικούς.

Τους ευχαριστώ όλους θερμά!

Ίσως είναι η καταλληλότερη στιγμή, ο VOUDAS ν’ αναπαυτεί για πάντα γαλήνιος κι ευτυχισμένος μέσα σ’ αυτές τις ζεστές αγκαλιές, κρατώντας σφιχτά στο στήθος του σαν φυλαχτό όλη τη γλύκα και την ομορφιά που του προσφέρθηκε απλόχερα…
Σας ευχαριστώ όλους θερμά!

Καλές γιορτές με υγεία για όλους!